- ῥήτορες
- ῥήτωρpublic speakermasc nom/voc pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ῥήτορες
Look at other dictionaries:
ρήτορας — ο / ῥήτωρ, ορος, ΝΜΑ, θηλ. ρήτωρ, Ν 1. αυτός που αγορεύει δημόσια 2. αυτός που αγορεύει με ευφράδεια, με ευγλωττία 3. στον πληθ. οι ρήτορες οι πολιτευτές που αγόρευαν στην εκκλησία τού δήμου κατά την αρχαιότητα 4. φρ. «οι δέκα ρήτορες» οι δέκα… … Dictionary of Greek
Ιωάννης ο Χρυσόστομος — (Αντιόχεια 354; – Κόμανα, Πόντος 407).Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (398 404), από τους σημαντικότερους εκκλησιαστικούς ρήτορες όλων των εποχών και ο πολυγραφότερος από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Αν και ορφάνεψε πρόωρα από πατέρα, ανατράφηκε με… … Dictionary of Greek
Altgriechisch — Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indo Europäisch Altgriechisch … Deutsch Wikipedia
Altgriechische Sprache — Altgriechisch Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indoeuropäisch Altgriechi … Deutsch Wikipedia
Griechische Grammatik — Altgriechisch Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indo Europäisch Altgriechisch … Deutsch Wikipedia
Klassisches Griechisch — Altgriechisch Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indo Europäisch Altgriechisch … Deutsch Wikipedia
РИТОРЫ — • Rhetŏres, ρήτορες, назывались у греков как действительные ораторы, так и учителя красноречия, у римлян же только последние, а не действительные ораторы (oratores). Исключения из употребления этого названия являются только во… … Реальный словарь классических древностей
вѣтии — ВѢТИ|И, ВѢТИ|˫А (29), Ѣ ( ˫А) с. Красноречивый оратор, писатель, поэт; ученый: Ст҃ыи мч҃къ мина… посланъ бы(с) ц(с)рмъ. раздрѣшить прю. ˫ако мѹдрыи вѣти˫а. ПрЛ XIII, 85б; істори и вѣти˫а, рекше лѣтописци и пѣ(с)творци, прикланѩють свои слухи въ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
вѣти˫а — ВѢТИ|˫А?, Ѣ ( ˫А) с. Изощренность: не величаниѥ бо гл҃ъ и рѣчии вѣти˫а д҃шѹ вѣсть съкрѹшати. нъ съмѣрено слово и ѡ пользѣ съложено (τορεία) ЖФСт XII, 154. ВѢТИ|И, ВѢТИ|˫А (29), Ѣ ( ˫А) с. Красноречивый оратор, писатель, поэт; ученый: Ст҃ыи мч҃къ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Ρώμη — I (Rome). Όνομα δύο πόλεων των Η.Π.Α. 1. Πρωτεύουσα της περιοχής Ονέιντα, της Πολιτείας της Ν. Υόρκης (44 350 κάτ.). Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μόουχωκ, βορειοδυτικά της Ούτικα. Πρόκειται για βιομηχανικό κέντρο και σιδηροδρομικό κόμβο… … Dictionary of Greek
